Dinsdag 27 maart 2012 - 14.45 uur : onderzoek wordt ingesteld.
Het stof lijkt nu neer te dalen, na de Zembla uitzending De Verzuimpolitie van afgelopen vrijdag. De Staatssecretaris was helder naar aanleiding van vragen van SP kamerlid Paul Ulenbelt: Nee, de Staatsecretaris ziet geen weeffout in de huidige opzet en structuur van de sociale zekerheid, en ja: hij maakt zich ook zorgen naar aanleiding van de uitzending hoe het is gesteld met de omgang van de medische gegevens bij het bedrijf VerzuimReductie, maar ook bij andere zgn verzuimbedrijven.
Hij laat dit nu grondig en zonodig breder onderzoeken. En daarmee is deze eerste ronde ten einde. Op naar de volgende, want dit krijgt nog wel een staartje.
Bekijk het vragenuurtje terug op : http://debatgemist.tweedekamer.nl/
dinsdag 27 maart 2012
maandag 26 maart 2012
De Verzuimpolitie - aflevering 6 - over: 'je moet wel mee werken, er is geen andere keuze voor ons - aldus directeur arbodienst; maar is dat wel zo ?
Maandag 26 maart 2012:
Het stof is nog niet geheel en al neergedaald na de Zembla uitzending De Verzuimpolitie van afgelopen vrijdag.
Er werd vandaag uitgebreid nagepraat in het VARA programma deGids.FM met Felix Meurders. Het programma is te beluisteren via de link naar deGids. FM - klik op de tijdsbalk aan bij 17.20 minuten - dit item duurt tot 31.40 minuten
link: http://degidsfm.vara.nl/gemist - maandag 26 maart 2012
ook te zien:
http://degidsfm.vara.nl/media/90272
Opvallende zaken
Vooral de opmerkingen van mevr. Maas, directeur van de arbodienst Arbo Extra waren opvallend: Er zouden volgens mevr Maas nu zo'n 500 verzuimbureau's in Nederland actief zijn , tegenover 649 om precies te zijn ( aldus mevr Maas) zo'n twee jaar geleden. Bijna alle ziekmeldingen lopen, aldus mevrouw Maas, nu via dergelijke verzuimbureu's , die ook intern gepositioneerd kunnen zijn. Nu loop ik zelf dertig jaar in dit wereldje mee, maar dit komt mij niet bekend voor.
Er zijn - even uit de losse pols - nog zo'n tachtig arbodiensten. De drie grote arbodiensten, te weten het Zorg-voor-de-zaak-netwerk (recent gevormde combinatie van Achmea Vitale en Maetis/Ardyn), Arbo Unie en 365/vroeger Arboned hebben zo'n tachtig procent van de markt in handen.
Geen keuze ? Wel voor kwaliteit !
Ook haar stelling 'dat er geen keus is' en dat 'je wel moet meewerken' met dergelijke verzuimbureau's, want: ' het wordt als zodanig aangeboden' en 'je laat toch geen zieke medewerkers in de steek 'en 'de bedrijfsartsen hebben ook hun zorgplicht ' komt merkwaardig over. Mijn stelling is simpel: als het niet goed is, doe je het dus niet. Je gaat en staat voor kwaliteit en niet voor gerommel lijkt me. Blijkbaar kijken anderen daar anders tegen aan. Opmerkelijk, toch ?
Het stof is nog niet geheel en al neergedaald na de Zembla uitzending De Verzuimpolitie van afgelopen vrijdag.
Er werd vandaag uitgebreid nagepraat in het VARA programma deGids.FM met Felix Meurders. Het programma is te beluisteren via de link naar deGids. FM - klik op de tijdsbalk aan bij 17.20 minuten - dit item duurt tot 31.40 minuten
link: http://degidsfm.vara.nl/gemist - maandag 26 maart 2012
ook te zien:
http://degidsfm.vara.nl/media/90272
Opvallende zaken
Vooral de opmerkingen van mevr. Maas, directeur van de arbodienst Arbo Extra waren opvallend: Er zouden volgens mevr Maas nu zo'n 500 verzuimbureau's in Nederland actief zijn , tegenover 649 om precies te zijn ( aldus mevr Maas) zo'n twee jaar geleden. Bijna alle ziekmeldingen lopen, aldus mevrouw Maas, nu via dergelijke verzuimbureu's , die ook intern gepositioneerd kunnen zijn. Nu loop ik zelf dertig jaar in dit wereldje mee, maar dit komt mij niet bekend voor.
Er zijn - even uit de losse pols - nog zo'n tachtig arbodiensten. De drie grote arbodiensten, te weten het Zorg-voor-de-zaak-netwerk (recent gevormde combinatie van Achmea Vitale en Maetis/Ardyn), Arbo Unie en 365/vroeger Arboned hebben zo'n tachtig procent van de markt in handen.
Geen keuze ? Wel voor kwaliteit !
Ook haar stelling 'dat er geen keus is' en dat 'je wel moet meewerken' met dergelijke verzuimbureau's, want: ' het wordt als zodanig aangeboden' en 'je laat toch geen zieke medewerkers in de steek 'en 'de bedrijfsartsen hebben ook hun zorgplicht ' komt merkwaardig over. Mijn stelling is simpel: als het niet goed is, doe je het dus niet. Je gaat en staat voor kwaliteit en niet voor gerommel lijkt me. Blijkbaar kijken anderen daar anders tegen aan. Opmerkelijk, toch ?
De Verzuimpolitie - aflevering 5: Twee reacties - zoek de verschillen en kleur de plaatjes
De Zembla uitzending De Verzuimpolitie heeft veel stof doen opwaaien. Ik las vandaag een tweetal reacties vlak na elkaar: erg leerzaam en vermakelijk.
Onderstaand deze twee commentaren: Eén van de NVAB en de ander van de Falke Verbaan Groep. Lees de commentaren en zoek de verschillen ! De inkleuring van de plaatjes laten we aan U over.
1. Reactie NVAB - 26 mrt 2012:
Onderstaand deze twee commentaren: Eén van de NVAB en de ander van de Falke Verbaan Groep. Lees de commentaren en zoek de verschillen ! De inkleuring van de plaatjes laten we aan U over.
1. Reactie NVAB - 26 mrt 2012:
NVAB: Regie over zorg werkenden terug bij de bedrijfsarts
Werkenden de dupe van huidige situatie
De regie over de zorg voor werkende mensen moet terug naar de bedrijfsarts. Alleen dan is de privacy en het belang van werknemers gegarandeerd. De uitzending van Zembla van afgelopen vrijdag 23 maart bracht duidelijk in beeld hoe de privacy van werknemers geschonden wordt en dat zij geen toegang hebben tot passende bedrijfsgeneeskundige zorg. De NVAB maakt zich al langer zorgen over de inzet van medisch ongeschoolde medewerkers, zoals casemanagers, wanneer werknemers zich ziek melden.
De bedrijfsarts is in juridische zin verantwoordelijk voor het medisch aspect van de ziekteverzuimbegeleiding van werkenden. Het probleem bij de inzet van een casemanager “aan de poort” is dat dan een medische leek gaat bepalen wanneer de bedrijfsarts wordt ingezet. Dit is ronduit riskant voor de werknemer. Ook lokt deze situatie de werknemer uit om allerlei medische details aan een leek, die geen beroepsgeheim heeft, te vertellen. Zo kan die medische informatie rechtstreeks aan de werkgever worden doorverteld. Ook het voldoen aan de Wet Verbetering Poortwachter (Wvp) en het kunnen handelen volgens de NVAB-richtlijnen is met dit rammelende systeem niet gegarandeerd.
Voor werknemers is vaak niet duidelijk wat de rol en bevoegdheid is van een casemanager. Bedrijfsartsen meldden de NVAB situaties waarbij de wettelijke regelingen over privacy worden geschonden. Daarom ontwikkelde de NVAB een Leidraad over de wettelijke kaders waaraan de samenwerking tussen bedrijfsartsen en casemanagers moet voldoen. De Leidraad is geschreven voor bedrijfsartsen, maar is ook verhelderend voor casemanagers, werkgevers en werknemers.
In het najaar van 2011 riep de NVAB staatssecretaris De Krom en de Tweede Kamer al op maatregelen te treffen om de bedrijfsgezondheidszorg te verbeteren. De NVAB steunt dan ook de nieuwe oproep van CNV voorzitter Jaap Smit van afgelopen vrijdag: "Hij [De Krom, red.] doet er goed aan om het systeem alsnog op de schop te nemen".
De zorg voor werkenden hoort bij de bedrijfsarts, die de regie voert in een team met geschoolde medewerkers zoals doktersassistenten en (bedrijfs)verpleegkundigen. Dit geldt zeker in een tijd waarin hoge eisen worden gesteld aan de gezondheid, productiviteit en duurzame inzetbaarheid van alle werkenden in Nederland.
2. Reactie Falke Verbaan Groep:
Casemanagers en verzuimbureaus onder vuur!
Afgelopen vrijdagvond 23 maart was in een uitzending van Zembla te zien wat er mis kan gaan wanneer bedrijven en arbodienstverleners zich niet bewust zijn van de arbo- en privacyregels die wij in dit land na zorgvuldig overleg (in de polder en het parlement) hebben opgesteld. Zie voor meer informatie ook het vandaag uitgebrachte persbericht ’Verzuimpolitie’ of bekijk de uitzending.
Welke lessen kunnen bedrijven, ondernemingsraden en dienstverleners hier nu uit trekken? Wij zetten ze voor u nog eens op een rij:- Bij een goede verzuimbegeleiding is het contact tussen leidinggevende en medewerker cruciaal. Hierbij dient niet de ziekte ter discussie te staan, maar wel de beperkingen en mogelijkheden die hier bijhoren én de verantwoordelijkheid en het gedrag van leidinggevende en medewerker om de inzetbaarheid te bevorderen.
- Communiceren in het medisch model werkt averechts en helemaal als dit gebeurt door een (externe) casemanager, die geen relatie heeft met de medewerker, onvoldoende is opgeleid, maar wel medische informatie uitvraagt en niet onder supervisie staat van een bedrijfsarts.
- Als verzuim gedrag is, is het essentieel dat leidinggevenden -en in hun plaats desnoods externe casemanagers- het gedragsmodel hanteren. Als een externe casemanager het medisch model hanteert, dan dient hij in een verlengde arm/functionele-eenheid constructie te werken met een bedrijfsarts, waardoor hij medische informatie ten behoeve van de bedrijfsarts kan vergaren.
- Zolang leidinggevenden met hun medewerkers in het gedragsmodel communiceren omtrent de inzetbaarheid en er samen uitkomen, heeft dit de voorkeur. De bedrijfsarts is dan altijd als adviseur beschikbaar wanneer medewerker en/of leidinggevende dit wens(t)en en niet wanneer een externe casemanager hiertoe besluit.
- De nieuwe Arbowet van 2005 gaf ondernemingsraden meer invloed ten aanzien van het verzuim- en arbobeleid (met name ten aanzien van de wijze en het moment waarop externe deskundigen worden ingezet). Hierdoor werd het mogelijk om andere dienstverleners in te schakelen dan arbodiensten. Daar waar dit gebeurd is, in het kader van het eigen-regiemodel, heeft dit ook vaak goed gewerkt. Indien er geen overeenstemming wordt bereikt, moet men verder met een gecertificeerde arbodienst en kan men geen contract sluiten met een niet-gecertificeerde dienstverlener. Uiteindelijk zou dit proces moeten resulteren in een tweedeling. Bedrijven die kiezen voor het eigen-regiemodel besteden de dienstverlening niet meer uit en hebben geen arbodienst nodig. Bedrijven die hiertoe niet overgaan, blijven zaken doen met gecertificeerde arbodiensten.
De Verzuimpolitie - aflevering 4 : Over een opvallend zinnetje
De Zembla uitzending De Verzuimpolitie heeft de nodige stof doen opwaaien. Een aantal zaken zijn helder, anderen nog wat ondergesneeuwd. Zo staat in de reactie van Verzuimreductie op de Zembla uitzending een heel opvallend zinnetje, die het overdenken waard is.
Onder aandachtspunt 2 is het volgende te lezen:
Kritiek op onze sector is niet nieuw en vaak zijn traditionele arbobureaus de afzender. De kritiek is vaak dat wij de rol van de arts zouden willen overnemen. Niets is minder waar. VerzuimReductie werkt goed en nauw samen met bedrijfsartsen – dit schrijft de Wet Verbetering Poortwachter ook dwingend voor. Wel proberen wij, in de geest van deze wet, als vertegenwoordiger van de werkgever eerst in goed overleg met de werknemer het verzuim zo snel mogelijk op te lossen. Uit eerdere onderzoeken is namelijk gebleken dat het overgrote deel van verzuim geen medische oorzaak heeft. We doen dit met HBO-opgeleide casemanagers, die veelal opgeleid zijn op het gebied van personeelsbeleid.
Nu gaat het omdat zinnetje: 'als vertegenwoordiger van de werkgever'
Wat wordt daar nu eigenlijk exact onder verstaan ? Intrigerend. Op zoek dus naar meer achtergrondgegevens. Eens kijken of er in de verzuimprotocollen daaraan wordt gerefereerd.
Binnenkort meer nieuws dus op weblog DNB over deze casus
Onder aandachtspunt 2 is het volgende te lezen:
Kritiek op onze sector is niet nieuw en vaak zijn traditionele arbobureaus de afzender. De kritiek is vaak dat wij de rol van de arts zouden willen overnemen. Niets is minder waar. VerzuimReductie werkt goed en nauw samen met bedrijfsartsen – dit schrijft de Wet Verbetering Poortwachter ook dwingend voor. Wel proberen wij, in de geest van deze wet, als vertegenwoordiger van de werkgever eerst in goed overleg met de werknemer het verzuim zo snel mogelijk op te lossen. Uit eerdere onderzoeken is namelijk gebleken dat het overgrote deel van verzuim geen medische oorzaak heeft. We doen dit met HBO-opgeleide casemanagers, die veelal opgeleid zijn op het gebied van personeelsbeleid.
Nu gaat het omdat zinnetje: 'als vertegenwoordiger van de werkgever'
Wat wordt daar nu eigenlijk exact onder verstaan ? Intrigerend. Op zoek dus naar meer achtergrondgegevens. Eens kijken of er in de verzuimprotocollen daaraan wordt gerefereerd.
Binnenkort meer nieuws dus op weblog DNB over deze casus
zondag 25 maart 2012
De Verzuimpolitie - aflevering 3: De nabeschouwing: enige overdenkingen - over platte bedrijven, klagende huurlingen, rechte ruggen en slappe knieeën.
Zondag 25 mrt 2012
Zembla en de Verzuimpolitie
Afgelopen vrijdag werd de documentaire 'De Verzuimpolitie' door de nieuwsrubriek Zembla uitgezonden. Toegegeven: het werd geen voorpagina nieuws bij de Volkskrant, zoals voorspeld. Maar de Tweede Kamervragen vliegen ons al wel om de oren. Het was een even onthutsende als intrigerende uitzending, die genoeg stof tot discussie en overdenkingen geeft.
De case:
Het bedrijf Verzuimreductie, een zgn case management bedrijf, in de volksmond beter bekend als een verzuimbedrijf, stond centraal in deze uitzending. Verzuimreductie heeft een aantal landelijke ketens als de thuisorganisatie TSN, de Bijenkorf, V&D en la Place, Praxis, en Action in portefeuille. Samen goed voor een 100.000 medewerkers. En, met naar verluid, een abonnementstarief van 80 euro per medewerker per jaar kan al snel gerekend worden op een omzet van 8 miljoen. Het call centrum is de spil van het bedrijf dat tracht de medewerkers zo snel mogelijk naar het werk terug te begeleiden. Het wordt geleid door een paar 'vrije jongens', met een wat cowboyachtige uitstraling. Geen verstand van sociaal medische begeleiding - zo op het eerste gezicht- maar van business doen des te meer.
De kwestie:
Centraal bleek de vraag te staan hoe het bedrijf omgaat met de medische informatie die wordt bevraagd bij de ziekgemelde medewerkers. Daar kunnen we kort over zijn en we citeren de woorden van de voorzitter van de NVAB: dit kan niet de bedoeling zijn- dit is echt fout ' Geen
wonder dat het CBP een nader onderzoek instelt.
Prachtige one liners en inkijkjes:
De uitzending werd 'opgevrolijkt' door een aantal erg fraaie one liners:
'Hier is sprake van ongezonde nieuwsgierigheid ' ( voorzitter van de NVAB) over het bevragen van de medewerkers
Tja, hier schrik ik wel even van, hoor. Alles staat erin. Dat is natuurlijk helemaal niet goed ! Dit kan niet de bedoeling zijn; dit is echt fout ! voorzitter van de NVAB bij het bekijken van de verslagen van de call center medewerkers.
'Ja, jongens wat moet ik hier opzeggen !' directeur van detacheringsbedrijf van bedrijfsartsen op de vraag waarom zij als bureau zaken doet met dit soort verzuimbedrijven
'Wij zijn deel van een verkeerd systeem, het is niet zo dat wij daarvoor kiezen, de hele wetgeving zit verkeerd in elkaar, de wet klopt niet' Dezelfde directeur van detacheringsbedrijf van bedrijfsartsen
'Dat vind ik een lastige, meneer Wenting': interviewerTon van der Ham in reactie op uitblijvend antwoord van de directeur van Verzuimreductie Marcel Wenting, en later in het radioprogramma DeGidsFM: 'hij had opvallend weinig goede teksten'
De meest 'dodelijke' opmerking werd gemaakt door een medewerkster van blijkbaar Roemeense afkomst: ik heb twee slechte periodes gehad: de dictatuur van Caucescu en mevrouw Renate. Zij was mijn contactpersoon en mijn nachtmerrie !
In deze eerste ronde een drietal overdenking van eigen bodem:
1. Over de veronderstelde 'weeffout': het lijkt een terugkerend item, de veronderstelling dat er sprake is van een 'weeffout in het systeem'. Niet helder wordt in deze uitzending wat daar exact mee bedoeld wordt. Al eerder is onderzoek naar de positie van de bedrijfsarts gedaan ( Astri onderzoek) en de beleidsmakers ( ministerie van SZW en VWS) kwam tot de conclusie dat er ruimte voor verbetering was, maar dat er geen sprake zou zijn van structurele weeffouten.
Niet iedereen is het daar mee eens ( op basis van eigen visies én belangen). Zo maakt de Fnv zich sterk voor wat zij noemen een 'werknemersarts', en de NVAB wil graag de bedrijfsarts uit de 'sociale zekerheidskolom' halen en in de 'zorgkolom' te positioneren( met als financiëringsbasis de zorgverzekeringswet) . Naar mijn opinie zijn al deze twee opties onwerkbaar en dus niet wenselijk. Het huidige systeem legt de verantwoordelijkheid daar waar die hoort te liggen: in het bedrijf zelf - bij werkgevers én werknemers.
2. Over 'Platte bedrijven':
Het basis probleem is mijns inziens dat een aantal bedrijven het verzuim vooral en alleen maar zien wordt als een 'schadelast''probleem. Een medewerker die niet aan het werk is, levert verlies op, en is dus een schadepost. De kern van deze benadering is simpel: wel/niet aan het werk.
Dit is een nogal 'platte' benadering van de arbeidsverhoudingen. Het miskent ten diepste het 'psychologisch contract ', dat ongeschreven deel van de arbeidsovereenkomst', waar zoveel vanaf hangt en wat maakt dat iemand een medewerker is en geen werknemer, ingehuurde kracht, knecht, lijfeigene, horige of slaaf.
Een dergelijke 'platte' benadering vraagt ook om een 'platte verzuimaanpak', zoals VerzuimReductie blijkbaar biedt. Dus: alles in het werk gesteld om medewerkers aan het werk te zetten.
3. En over bedrijfsartsen: 'klagende huurlingen' , rechte rug en slappe knieeën
VerzuimReductie 'huurt' externe bedrijfsartsen in, voor het noodzakelijke, want wettelijke uitvoerende werk . Wat ik eigenlijk niet snap is waarom deze bedrijfsartsen zich daarvoor laten 'lenen', terwijl je weet en op je vingers kunt natellen dat deze opzet/constructie niet werkt én niet klopt. Hebben we hier met 'klagende huurlingen' van doen ?
De oplossing is erg simpel: niet laten inhuren als de randvoorwaarden niet kloppen.Daar heb je geen leidraad of richtlijn voor nodig , maar een rechte rug en sterke knieeën !
Suggestie voor de NVAB: trainingsworkshop op de komende BGD dagen met als titel: Met een rechte rug én sterke knieeën. Lijkt nog medisch ook !
Zembla en de Verzuimpolitie
Afgelopen vrijdag werd de documentaire 'De Verzuimpolitie' door de nieuwsrubriek Zembla uitgezonden. Toegegeven: het werd geen voorpagina nieuws bij de Volkskrant, zoals voorspeld. Maar de Tweede Kamervragen vliegen ons al wel om de oren. Het was een even onthutsende als intrigerende uitzending, die genoeg stof tot discussie en overdenkingen geeft.
De case:
Het bedrijf Verzuimreductie, een zgn case management bedrijf, in de volksmond beter bekend als een verzuimbedrijf, stond centraal in deze uitzending. Verzuimreductie heeft een aantal landelijke ketens als de thuisorganisatie TSN, de Bijenkorf, V&D en la Place, Praxis, en Action in portefeuille. Samen goed voor een 100.000 medewerkers. En, met naar verluid, een abonnementstarief van 80 euro per medewerker per jaar kan al snel gerekend worden op een omzet van 8 miljoen. Het call centrum is de spil van het bedrijf dat tracht de medewerkers zo snel mogelijk naar het werk terug te begeleiden. Het wordt geleid door een paar 'vrije jongens', met een wat cowboyachtige uitstraling. Geen verstand van sociaal medische begeleiding - zo op het eerste gezicht- maar van business doen des te meer.
De kwestie:
Centraal bleek de vraag te staan hoe het bedrijf omgaat met de medische informatie die wordt bevraagd bij de ziekgemelde medewerkers. Daar kunnen we kort over zijn en we citeren de woorden van de voorzitter van de NVAB: dit kan niet de bedoeling zijn- dit is echt fout ' Geen
wonder dat het CBP een nader onderzoek instelt.
Prachtige one liners en inkijkjes:
De uitzending werd 'opgevrolijkt' door een aantal erg fraaie one liners:
'Hier is sprake van ongezonde nieuwsgierigheid ' ( voorzitter van de NVAB) over het bevragen van de medewerkers
Tja, hier schrik ik wel even van, hoor. Alles staat erin. Dat is natuurlijk helemaal niet goed ! Dit kan niet de bedoeling zijn; dit is echt fout ! voorzitter van de NVAB bij het bekijken van de verslagen van de call center medewerkers.
'Ja, jongens wat moet ik hier opzeggen !' directeur van detacheringsbedrijf van bedrijfsartsen op de vraag waarom zij als bureau zaken doet met dit soort verzuimbedrijven
'Wij zijn deel van een verkeerd systeem, het is niet zo dat wij daarvoor kiezen, de hele wetgeving zit verkeerd in elkaar, de wet klopt niet' Dezelfde directeur van detacheringsbedrijf van bedrijfsartsen
'Dat vind ik een lastige, meneer Wenting': interviewerTon van der Ham in reactie op uitblijvend antwoord van de directeur van Verzuimreductie Marcel Wenting, en later in het radioprogramma DeGidsFM: 'hij had opvallend weinig goede teksten'
De meest 'dodelijke' opmerking werd gemaakt door een medewerkster van blijkbaar Roemeense afkomst: ik heb twee slechte periodes gehad: de dictatuur van Caucescu en mevrouw Renate. Zij was mijn contactpersoon en mijn nachtmerrie !
In deze eerste ronde een drietal overdenking van eigen bodem:
1. Over de veronderstelde 'weeffout': het lijkt een terugkerend item, de veronderstelling dat er sprake is van een 'weeffout in het systeem'. Niet helder wordt in deze uitzending wat daar exact mee bedoeld wordt. Al eerder is onderzoek naar de positie van de bedrijfsarts gedaan ( Astri onderzoek) en de beleidsmakers ( ministerie van SZW en VWS) kwam tot de conclusie dat er ruimte voor verbetering was, maar dat er geen sprake zou zijn van structurele weeffouten.
Niet iedereen is het daar mee eens ( op basis van eigen visies én belangen). Zo maakt de Fnv zich sterk voor wat zij noemen een 'werknemersarts', en de NVAB wil graag de bedrijfsarts uit de 'sociale zekerheidskolom' halen en in de 'zorgkolom' te positioneren( met als financiëringsbasis de zorgverzekeringswet) . Naar mijn opinie zijn al deze twee opties onwerkbaar en dus niet wenselijk. Het huidige systeem legt de verantwoordelijkheid daar waar die hoort te liggen: in het bedrijf zelf - bij werkgevers én werknemers.
2. Over 'Platte bedrijven':
Het basis probleem is mijns inziens dat een aantal bedrijven het verzuim vooral en alleen maar zien wordt als een 'schadelast''probleem. Een medewerker die niet aan het werk is, levert verlies op, en is dus een schadepost. De kern van deze benadering is simpel: wel/niet aan het werk.
Dit is een nogal 'platte' benadering van de arbeidsverhoudingen. Het miskent ten diepste het 'psychologisch contract ', dat ongeschreven deel van de arbeidsovereenkomst', waar zoveel vanaf hangt en wat maakt dat iemand een medewerker is en geen werknemer, ingehuurde kracht, knecht, lijfeigene, horige of slaaf.
Een dergelijke 'platte' benadering vraagt ook om een 'platte verzuimaanpak', zoals VerzuimReductie blijkbaar biedt. Dus: alles in het werk gesteld om medewerkers aan het werk te zetten.
3. En over bedrijfsartsen: 'klagende huurlingen' , rechte rug en slappe knieeën
VerzuimReductie 'huurt' externe bedrijfsartsen in, voor het noodzakelijke, want wettelijke uitvoerende werk . Wat ik eigenlijk niet snap is waarom deze bedrijfsartsen zich daarvoor laten 'lenen', terwijl je weet en op je vingers kunt natellen dat deze opzet/constructie niet werkt én niet klopt. Hebben we hier met 'klagende huurlingen' van doen ?
De oplossing is erg simpel: niet laten inhuren als de randvoorwaarden niet kloppen.Daar heb je geen leidraad of richtlijn voor nodig , maar een rechte rug en sterke knieeën !
Suggestie voor de NVAB: trainingsworkshop op de komende BGD dagen met als titel: Met een rechte rug én sterke knieeën. Lijkt nog medisch ook !
zaterdag 24 maart 2012
De Verzuimpolitie- aflevering 2: De uitzending én de eerste reacties
Zaterdag 24 mrt 2012
Zembla en de Verzuimpolitie
Gisteren werd de documentaire 'De Verzuimpolitie' door de nieuwsrubriek Zembla uitgezonden. Toegegeven: het werd geen voorpagina nieuws bij de Volkskrant, zoals voorspeld. Maar de Tweede Kamervragen vliegen ons al wel om de oren. Het was een even onthutsende als intrigerende uitzending, die genoeg stof tot discussie en overdenkingen geeft.
Onderstaand voor dit moment een drietal eerste reacties:
1. het bedrijf VerzuimReductie,
2. de aankondiging van Tweede Kamervragen zoals gemeld via site van Zembla en
3. de eerste reactie van de NVAB.
Weblog DNB komt in de komende dagen met een eigen beschouwing en reactie want er valt bijzonder veel over op te merken. Kortom: een erg fraaie case studie op vele fronten tegelijk
Luister ook naar het radio interview met de maker van het Zembla programma Ton van der Ham - zie de GidsFM Vara programma - te zien en te beluisteren via de site van Zembla
http://zembla.vara.nl/Nieuws-detail.2624.0.html?&tx_ttnews[tt_news]=59771&tx_ttnews[backPid]=2623&cHash=fb6351e295b19e5ed5565047b20c80c8
1.Reactie van VerzuimReductie: bron website VerzuimReductie
2. Reacties op Zembla: beluister ook informatieve deGidsFM - bron: Zembla
De Tweede Kamer wil opheldering van het kabinet over commerciële verzuimbedrijven die de privacy schenden van zieke werknemers. Aanleiding is de uitzending van Zembla - 'De verzuimpolitie' van afgelopen vrijdag.
SP-Kamerlid Paul Ulenbelt noemt het ,,mensonterend'', omdat de bedrijven heel diep ingaan op medische situaties als psychische problemen rond zelfmoord en abortussen met een problematische afloop. Volgens Ulenbelt hebben de verzuimbedrijven niet eens het recht werknemers medische vragen te stellen, laat staan die gegevens vervolgens te delen met de werkgever.
Ook D66, CDA, GroenLinks en PvdA willen opheldering van het kabinet.
,,Bij verzuim is vrijwel altijd sprake van een medische reden. Informatie daarover hoort in handen te zijn van een (bedrijfs)arts en niet van een commercieel bedrijf. Dit schendt fundamentele rechten van mensen'', aldus Ulenbelt.
Gerard Schouw (D66) vindt dat er ,,onmiddellijk een einde moet komen aan privacyschendingen''. Hij wil de wetgeving uitbreiden en vindt dat het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) boetes moet kunnen opleggen.
Eddy van Hijum (CDA) denkt ook dat werkgevers zaken die voor de bedrijfsarts zijn bestemd, niet zomaar kunnen uitbesteden aan commerciële bedrijven. Linda Voortman (GroenLinks) benadrukt het belang van een vertrouwensrelatie tussen werknemer en bedrijfsarts. Die is er met de commerciële verzuimbedrijven niet.
Jeroen Recourt (PvdA) vindt het geen probleem dat specialistische bedrijven worden ingehuurd voor het terugdringen van ziekteverzuim, maar ziet wel een probleem als bedrijven de regels overtreden. Hij vindt dat het CBP beter toegerust moet worden om dat te controleren.
Het feit dat er bedrijven zijn waar ongeschoolde medewerkers beoordelen of werknemers zich ziek mogen melden en daarbij ook de privacyregels schenden ''is natuurlijk van de zotte'', aldus de vakbondsman. ''Het is een uitwas; het werkelijke probleem zit veel dieper.''
Werkenden hebben recht op een onafhankelijke arts die toegankelijk is, zorgvuldig omgaat met medische gegevens en die zich ook inzet voor verbeteringen van de werksituatie. Eén op de vijf werkenden moet het nu zonder zo'n arts stellen, stelt Smit. (ANP)
Bekijk ZEMBLA - 'De verzuimpolitie' van Ton van der Ham en Manon Blaas
NVAB reactie:bron site NVAB
Zembla en de Verzuimpolitie
Gisteren werd de documentaire 'De Verzuimpolitie' door de nieuwsrubriek Zembla uitgezonden. Toegegeven: het werd geen voorpagina nieuws bij de Volkskrant, zoals voorspeld. Maar de Tweede Kamervragen vliegen ons al wel om de oren. Het was een even onthutsende als intrigerende uitzending, die genoeg stof tot discussie en overdenkingen geeft.
Onderstaand voor dit moment een drietal eerste reacties:
1. het bedrijf VerzuimReductie,
2. de aankondiging van Tweede Kamervragen zoals gemeld via site van Zembla en
3. de eerste reactie van de NVAB.
Weblog DNB komt in de komende dagen met een eigen beschouwing en reactie want er valt bijzonder veel over op te merken. Kortom: een erg fraaie case studie op vele fronten tegelijk
Luister ook naar het radio interview met de maker van het Zembla programma Ton van der Ham - zie de GidsFM Vara programma - te zien en te beluisteren via de site van Zembla
http://zembla.vara.nl/Nieuws-detail.2624.0.html?&tx_ttnews[tt_news]=59771&tx_ttnews[backPid]=2623&cHash=fb6351e295b19e5ed5565047b20c80c8
1.Reactie van VerzuimReductie: bron website VerzuimReductie
Toelichting op uitzending Zembla
Geachte bezoeker,
Het TV-programma Zembla blijkt kritiek te hebben op ons bedrijf en onze methode om mensen zo snel mogelijk weer naar werk te begeleiden. Hoewel wij niet weglopen voor kritiek, denken wij wel dat het op zijn plaats is dat het item in de juiste context wordt gezien.
1. Sinds de Wet Verbetering Poortwachter in 2002, en later de wijziging van de Wet op de arbeidsomstandigheden, is een nieuwe dienst in Nederland ontstaan: verzuimbegeleiding. Deze dienstverlening is erop gericht om de ziekgemelde werknemer te helpen snel en duurzaam weer inzetbaar te zijn. En dat is goed voor iedereen. Niemand wil ziek thuis blijven zitten en bedrijven zien graag hun medewerkers gezond en wel aan het werk. Verzuimbegeleiding helpt: bij veel bedrijven is het verzuim drastisch gedaald. Bovendien is de instroom in de WIA (vervanging van de WAO) snel gedaald ten opzichte van het WAO-tijdperk. Zie hiervoor ook een recent rapport van TNO: http://www.tno.nl/downloads/pb_2012_11_ziekteverzuim_in_nl_2010.pdf
2. Kritiek op onze sector is niet nieuw en vaak zijn traditionele arbobureaus de afzender. De kritiek is vaak dat wij de rol van de arts zouden willen overnemen. Niets is minder waar. VerzuimReductie werkt goed en nauw samen met bedrijfsartsen – dit schrijft de Wet Verbetering Poortwachter ook dwingend voor. Wel proberen wij, in de geest van deze wet, als vertegenwoordiger van de werkgever eerst in goed overleg met de werknemer het verzuim zo snel mogelijk op te lossen. Uit eerdere onderzoeken is namelijk gebleken dat het overgrote deel van verzuim geen medische oorzaak heeft. We doen dit met HBO-opgeleide casemanagers, die veelal opgeleid zijn op het gebied van personeelsbeleid.
3. Om ons werk goed en effectief te doen, is het onvermijdelijk dat tussen onze casemanagers en werknemers informatie over de reden voor het verzuim wordt uitgewisseld. Aan werknemers wordt altijd aangegeven dat zij informatie niet persé hoeven te geven. Ook wordt hun gevraagd of zij akkoord gaan met het registreren van informatie. Sommige vragen worden gesteld omdat ze door de Wet Verbetering Poortwachter worden voorgeschreven.
Soms gaat het hier om informatie die volgens de wet ‘medisch’ is, die de werknemer vaak uit eigen beweging met onze casemanagers deelt. Bijvoorbeeld: een werknemer vertelt aan de telefoon dat hij rugklachten heeft. Volgens de wet is dit ‘medische informatie’. Wij vragen altijd vooraf aan werknemers welke informatie wij mogen opslaan en welke informatie wij wel of niet met werkgevers mogen delen. Medische informatie van de bedrijfsarts is in onze systemen volledig afgeschermd en alleen zichtbaar voor de bedrijfsarts en niet voor onze casemanagers of werkgevers.
4. De Zembla-uitzending geeft het beeld dat veel werknemers klagen over de gevolgen van verzuimbegeleiding. In werkelijkheid heeft VerzuimReductie in de afgelopen jaren in minder dan een half op alle duizend gevallen een klacht kunnen registreren.
5. Zembla heeft op de haar kenmerkende wijze haar documentaire gemaakt. Zowel wij als onze klanten zijn onder druk gezet en in sommige gevallen onheus bejegend door het programma. Soms dreigden de redacteuren van Zembla met publicatie van privacygevoelige gegevens indien er niet zou worden meegewerkt. Wij distantiëren ons met klem van deze vorm van journalistiek.
VerzuimReductie heeft tot doel om mensen zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen, met respect voor de belangen van zowel werknemers als werkgevers. Tegelijkertijd erkennen wij ook dat wij een nog jong bedrijf zijn, waar ruimte is om processen verder te verbeteren. Zo hebben wij onze klachtenprocedure vereenvoudigd. Ook lichten wij onze begeleidingsprocedures door en verbeteren wij deze waar nodig.
2. Reacties op Zembla: beluister ook informatieve deGidsFM - bron: Zembla
KAMER WIL OPHELDERING OVER VERZUIMBEDRIJVEN
SP-Kamerlid Paul Ulenbelt noemt het ,,mensonterend'', omdat de bedrijven heel diep ingaan op medische situaties als psychische problemen rond zelfmoord en abortussen met een problematische afloop. Volgens Ulenbelt hebben de verzuimbedrijven niet eens het recht werknemers medische vragen te stellen, laat staan die gegevens vervolgens te delen met de werkgever.
Ook D66, CDA, GroenLinks en PvdA willen opheldering van het kabinet.
,,Bij verzuim is vrijwel altijd sprake van een medische reden. Informatie daarover hoort in handen te zijn van een (bedrijfs)arts en niet van een commercieel bedrijf. Dit schendt fundamentele rechten van mensen'', aldus Ulenbelt.
Gerard Schouw (D66) vindt dat er ,,onmiddellijk een einde moet komen aan privacyschendingen''. Hij wil de wetgeving uitbreiden en vindt dat het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) boetes moet kunnen opleggen.
Eddy van Hijum (CDA) denkt ook dat werkgevers zaken die voor de bedrijfsarts zijn bestemd, niet zomaar kunnen uitbesteden aan commerciële bedrijven. Linda Voortman (GroenLinks) benadrukt het belang van een vertrouwensrelatie tussen werknemer en bedrijfsarts. Die is er met de commerciële verzuimbedrijven niet.
Jeroen Recourt (PvdA) vindt het geen probleem dat specialistische bedrijven worden ingehuurd voor het terugdringen van ziekteverzuim, maar ziet wel een probleem als bedrijven de regels overtreden. Hij vindt dat het CBP beter toegerust moet worden om dat te controleren.
CNV
Ziekteverzuim moet structureel anders worden aangepakt dan we op dit moment in Nederland doen. Dat zegt CNV-voorzitter Jaap Smit.Het feit dat er bedrijven zijn waar ongeschoolde medewerkers beoordelen of werknemers zich ziek mogen melden en daarbij ook de privacyregels schenden ''is natuurlijk van de zotte'', aldus de vakbondsman. ''Het is een uitwas; het werkelijke probleem zit veel dieper.''
Werkenden hebben recht op een onafhankelijke arts die toegankelijk is, zorgvuldig omgaat met medische gegevens en die zich ook inzet voor verbeteringen van de werksituatie. Eén op de vijf werkenden moet het nu zonder zo'n arts stellen, stelt Smit. (ANP)
Bekijk ZEMBLA - 'De verzuimpolitie' van Ton van der Ham en Manon Blaas
NVAB reactie:bron site NVAB
ZEMBLA: Medische gegevens duizenden werknemers ‘liggen op straat’
NVAB zet ernstige vraagtekens bij werkwijze commerciële verzuimbedrijven
NVAB-voorzitter Pieter Rodenburg stelt vandaag in ZEMBLA dat bedrijfsartsen niet moeten samenwerken met verzuimbedrijven ‘als je niet de NVAB-richtlijnen kan toepassen en als je niet de momenten zoals die zijn gedefinieerd in de Wet Verbetering Poortwachter kan toepassen’. Aanleiding daarvoor zijn callcentermedewerkers van een groot commercieel verzuimbedrijf, ook wel ‘casemanagers’ genoemd. Verzuimbedrijven worden ingehuurd door organisaties die verzuim niet zelf willen managen. Callcentermedewerkers hebben de hele dag zieke werknemers aan de telefoon die ze ‘uitvragen’ over hun ziekte. Deze medewerkers zijn geen medici, maar uit de beelden blijkt dat ze wel bepalen of de ziekmelding terecht is. In dossiers die zijn samengesteld door de casemanagers staan vaak vertrouwelijke medische gegevens. Deze gegevens zijn in te zien door de werkgever.
Het programma toont ook aan dat psychologen intake-verslagen met ernstige psychologische problematiek van werknemers, mailen naar de callcentermedewerkers. Pieter Rodenburg schrikt hiervan: ‘De casemanager heeft geen beroepsgeheim en het kan dus zo aan de werkgever worden meegedeeld. Op deze manier ligt het op straat’, aldus Rodenburg in ZEMBLA.
In ons land zijn naar schatting zo’n 500 verzuimbedrijven. Bedrijfsartsen die worden ingehuurd door commerciële verzuimbedrijven spreken van een ‘onwerkbare situatie’. Ze zijn van mening onderdeel te zijn van een verkeerd systeem en vinden dat de wetgeving verkeerd in elkaar zit
ZEMBLA: ‘De verzuimpolitie’, vrijdag 23 maart 2012 om 21.20 uur bij de VARA op Nederland 2.
woensdag 21 maart 2012
De Verzuimpolitie - aflevering 1: De vooraankondiging: ..en ik zei nog zo: Geen bommetje !!!
De Verzuimpolitie - ZEMBLA - vrijdag 23 maart 2012 om 21.20 uur bij de VARA op Nederland 2.
Donderdag 22 mrt 2012: Nog niet gezien, maar voorspelbaar is dat .....
Morgen zendt Zembla de documentaire ' De Verzuimpolitie' uit. Dat zal zeker aanleiding geven tot het nodige tumult. Zeker in het kleine wereldje van de arbodiensten, bedrijfsartsen en case management bureau's.
Maar ook daarbuiten, want bijna geheel werkend Nederland heeft toch elke dag met 'verzuim' te maken. Dus is het te verwachten dat deze uitzending maandag hét onderwerp van gesprek wordt bij de koffieautomaat ( hé, heb je dat gezien !) , ondernemingsraden krabben zich achter de oren ( hoe is dat bij ons bedrijf eigenlijk geregeld ?), telefoons gaan rinkelen bij personeelszaken ( werkt dat bij ons ook zo ?) en er zal de nodige soesa in directiekamers en management teams over ontstaan. Want: verzuim is en blijft een gevoelig en heikel onderwerp.
Het was al weer een tijdje stil op dit front; maar goed:nieuwe ronde, nieuwe kansen. En de timing lijkt goed. Er zit van alles in de pijplijn op het gebied van sociale zekerheid en dus is het goed wind te zaaien om storm te kunnen oogsten.
Want: hoe gaat zo iets ?
Een aantal belanghebbende groepen zijn natuurlijk van te voren ingelicht en staan nu in de coulissen te trappelen om op te komen. De kamervragen voor het vragenuurtje voor aanstaande dinsdag staan al op papier en het benodige achtergrondmateriaal (de oude zwartboeken) ligt onder handbereik klaar.
De telefoonnummers van een aantal sleutelfiguren worden nog eens gecheckt en wellicht is er al een preview gegeven voor een klein select gezelschap. Zo even uit de losse pols denk ik aan: Paul Ulenbelt van de SP, Leo Hartveld en Wim van Veelen van de FNV, en Pieter Rodenburg van de NVAB. Wellicht aangevuld met de voorzitter van de branchegroep Case Managers (naam mij niet bekend) en de voorzitter van BoaBorea Kick van der Pol. Het zou me niet verbazen als de Volkskrant a.s. zaterdag met dit onderwerp opent op de voorpagina's.
Wellicht ten overvloede, maar wat zijn de basisingrediënten voor deze 'verzuimdiscussiepizza' ?
De bodem: de krokante bodem bestaat uit De Wet Loondoorbetaling bij Ziekte en de Wet Verbetering Poortwachter aangevuld met CAO regels dat de 70% uitbetaling bij ziekte wordt aangevuld naar 100% en nog heel setje aan spelregeltjes
Maar: hoe werkt dat eigenlijk in de praktijk?
* er moet een medische reden zijn voor afwezigheid op het werk op basis van ziekte - dat is namelijk de afspraak/spelregel, want: ziek is ziek, toch ?
* iedereen weet dat dat niet altijd het geval is (het gedragsdeel van het verzuim) - en niet iedereen houdt zich aan die afspraken: bv ik neem een baaldag ( hé: ziek is niet altijd ziek, verzuim is gedrag)
* nu is het niet zo gemakkelijk om te checken cq te controleren of die ziekmelding op basis van harde medische zaken plaats vindt of dat er iets anders mee speelt.
* maar goed: in de meeste bedrijven is afgesproken op basis van de CAO regels, dat het wettelijk minimum van 70% uitbetaling bij ziekte wordt aangevuld tot 100%. Er is dus over het algemeen gesteld geen eigen risico of negatieve financiële incentive als je je ziek meld.
* vroeger gingen lekecontroleurs op huisbezoek om te checken of er sprake was van een 'correcte ziekmelding. In de wandelgangen bekend als 'de mannen met die zwarte jassen op de brommer '.
* Ander belangwekkend ingrediënt : de wetgever hecht erg aan de eigen verantwoordelijkheid en eigen regie over het verzuimbeleid - binnen de wettelijke kaders en regelgeving - in de bedrijven. De direct zakelijk relatie tussen werkgever en werknemer in de vorm van de arbeidsovereenkomst vormt daarvoor de hoeksteen
* voor het medische deel moet het bedrijf zich laten bijstaan( deskundige bijstand heet dat officieel) door een bedrijfsarts, die een adviserende rol heeft naar zowel werkgever als werknemer. Die bedrijfsarts zit dus wel een beetje in moeilijke (spagaat ?) positie, maar voor de getrainde en gevorderden onder hen is dat over het algemeen goed op te brengen.
2. De topping: wat zit er op de pizza ? wat zijn de smaakmakers ? is die lekker ?
* BV Nederland: veel bedrijven houden niet van verzuim en al helemaal niet van al dat gedoe daarom heen. Bovenal: ze willen er 'geen buikpijn' van hebben. Dus 'outsourcen' ze het probleem (verzuim/ziekmeldingen ) liever naar verzuimverzekeraars, case management bureau's, arbodiensten, bedrijfsartsen. Een vorm van 'hete aardappel management' zou je kunnen stellen, waarvan de belangrijkste overwegingen zijn: 1. zet/stuur ze aan het werk (niet lullen maar poetsen) 2. ik wil er geen gezeur over/van hebben 3. de karavaan trekt (namelijk) voort.
* De bedrijfsartsen: Zoals gezegd: de bedrijfsartsen spelen een cruciale, maar in principe adviserende rol bij het verzuim(begeleiding). Dat is tenminste de officiële spelregel. Maar de bedrijfsartsen zijn al jaren intern ernstig verdeeld over de interpretatie van de regelgeving. De meerderheid is tegen de interpretatie dat de bedrijfsarts aan 'claim beoordeling' doet (wel/niet terecht ziek op basis van wel/niet medische redenen) . Maar een kleiner deel(een derde ?) van de bedrijfsartsen vindt dat ze eigenlijk ( in de praktijk) wel aan claim beoordeling doen. Een spraakmakende representant daarvan is de bedrijfsarts Roel Melchers ( google Roel Melchers en bekijk zijn weblog op Medisch Contact)
* De Case Management Bureau's: in dit grijze tussengebied zijn de zgn case management bureau's gestapt, zoals een groep als Verzuimreductie blijkbaar. Dat pakt niet altijd even goed uit en geeft gedonder in de glazen in ons polderland.
Achtergrondspelers:
* de vakbond FNV: de FNV heeft twee jaar geleden (al weer !) de knuppel in het hoenderhok gegooid met de stelling dat de bedrijfsgezondheidszorg op de schop moest. De bedrijfsarts is in hun opinie niet onafhankelijk en de FNV opteert voor een zgn 'werknemersarts'. Er valt nog het nodige van de FNV kant te verwachten aangezien het activistitische aandeel binnen het FNV aan de winnende hand lijkt te zijn. Zie de laatste berichten daarover van FNV ideoloog Cor Inja( google Cor Inja)
* Sociale Zaken: het Ministerie heeft vorig jaar naar aanleiding van allerlei signalen onderzoek naar de positie van de bedrijfsarts laten doen ( het Astri Onderzoek) en kwam tot de conclusie dat er wel ruimte voor verbetering was , maar dat er geen structurele weeffouten/knelpunten te ontdekken waren.
* Politiek: binnenkort staat de evaluatie van de Arbowet op de rol ter bespreking en dat kan de discussie aardig aanzwengelen. Maar veel belangrijker natuurlijk: belangrijke bouwstenen van de sociale zekerheid staat ter discussie in het Catshuis, en dus......
Tja: smaken verschillen
Hoe wilt U Uw pizza ?
Op dus naar de volgende ronde dus in deze poldersoap. Kan wel eens een serie met erg veel afleveringen worden.
Onderstaand de vooraankondiging - zoals te zien op de site van Zembla:
Zieke werknemers kosten het bedrijfsleven veel geld. Grote bedrijven huren daarom commerciële verzuimbureaus in, die beloven dat zij het ziekteverzuim fors kunnen terug brengen.Donderdag 22 mrt 2012: Nog niet gezien, maar voorspelbaar is dat .....
Morgen zendt Zembla de documentaire ' De Verzuimpolitie' uit. Dat zal zeker aanleiding geven tot het nodige tumult. Zeker in het kleine wereldje van de arbodiensten, bedrijfsartsen en case management bureau's.
Maar ook daarbuiten, want bijna geheel werkend Nederland heeft toch elke dag met 'verzuim' te maken. Dus is het te verwachten dat deze uitzending maandag hét onderwerp van gesprek wordt bij de koffieautomaat ( hé, heb je dat gezien !) , ondernemingsraden krabben zich achter de oren ( hoe is dat bij ons bedrijf eigenlijk geregeld ?), telefoons gaan rinkelen bij personeelszaken ( werkt dat bij ons ook zo ?) en er zal de nodige soesa in directiekamers en management teams over ontstaan. Want: verzuim is en blijft een gevoelig en heikel onderwerp.
Het was al weer een tijdje stil op dit front; maar goed:nieuwe ronde, nieuwe kansen. En de timing lijkt goed. Er zit van alles in de pijplijn op het gebied van sociale zekerheid en dus is het goed wind te zaaien om storm te kunnen oogsten.
Want: hoe gaat zo iets ?
Een aantal belanghebbende groepen zijn natuurlijk van te voren ingelicht en staan nu in de coulissen te trappelen om op te komen. De kamervragen voor het vragenuurtje voor aanstaande dinsdag staan al op papier en het benodige achtergrondmateriaal (de oude zwartboeken) ligt onder handbereik klaar.
De telefoonnummers van een aantal sleutelfiguren worden nog eens gecheckt en wellicht is er al een preview gegeven voor een klein select gezelschap. Zo even uit de losse pols denk ik aan: Paul Ulenbelt van de SP, Leo Hartveld en Wim van Veelen van de FNV, en Pieter Rodenburg van de NVAB. Wellicht aangevuld met de voorzitter van de branchegroep Case Managers (naam mij niet bekend) en de voorzitter van BoaBorea Kick van der Pol. Het zou me niet verbazen als de Volkskrant a.s. zaterdag met dit onderwerp opent op de voorpagina's.
Wellicht ten overvloede, maar wat zijn de basisingrediënten voor deze 'verzuimdiscussiepizza' ?
De bodem: de krokante bodem bestaat uit De Wet Loondoorbetaling bij Ziekte en de Wet Verbetering Poortwachter aangevuld met CAO regels dat de 70% uitbetaling bij ziekte wordt aangevuld naar 100% en nog heel setje aan spelregeltjes
Maar: hoe werkt dat eigenlijk in de praktijk?
* er moet een medische reden zijn voor afwezigheid op het werk op basis van ziekte - dat is namelijk de afspraak/spelregel, want: ziek is ziek, toch ?
* iedereen weet dat dat niet altijd het geval is (het gedragsdeel van het verzuim) - en niet iedereen houdt zich aan die afspraken: bv ik neem een baaldag ( hé: ziek is niet altijd ziek, verzuim is gedrag)
* nu is het niet zo gemakkelijk om te checken cq te controleren of die ziekmelding op basis van harde medische zaken plaats vindt of dat er iets anders mee speelt.
* maar goed: in de meeste bedrijven is afgesproken op basis van de CAO regels, dat het wettelijk minimum van 70% uitbetaling bij ziekte wordt aangevuld tot 100%. Er is dus over het algemeen gesteld geen eigen risico of negatieve financiële incentive als je je ziek meld.
* vroeger gingen lekecontroleurs op huisbezoek om te checken of er sprake was van een 'correcte ziekmelding. In de wandelgangen bekend als 'de mannen met die zwarte jassen op de brommer '.
* Ander belangwekkend ingrediënt : de wetgever hecht erg aan de eigen verantwoordelijkheid en eigen regie over het verzuimbeleid - binnen de wettelijke kaders en regelgeving - in de bedrijven. De direct zakelijk relatie tussen werkgever en werknemer in de vorm van de arbeidsovereenkomst vormt daarvoor de hoeksteen
* voor het medische deel moet het bedrijf zich laten bijstaan( deskundige bijstand heet dat officieel) door een bedrijfsarts, die een adviserende rol heeft naar zowel werkgever als werknemer. Die bedrijfsarts zit dus wel een beetje in moeilijke (spagaat ?) positie, maar voor de getrainde en gevorderden onder hen is dat over het algemeen goed op te brengen.
2. De topping: wat zit er op de pizza ? wat zijn de smaakmakers ? is die lekker ?
* BV Nederland: veel bedrijven houden niet van verzuim en al helemaal niet van al dat gedoe daarom heen. Bovenal: ze willen er 'geen buikpijn' van hebben. Dus 'outsourcen' ze het probleem (verzuim/ziekmeldingen ) liever naar verzuimverzekeraars, case management bureau's, arbodiensten, bedrijfsartsen. Een vorm van 'hete aardappel management' zou je kunnen stellen, waarvan de belangrijkste overwegingen zijn: 1. zet/stuur ze aan het werk (niet lullen maar poetsen) 2. ik wil er geen gezeur over/van hebben 3. de karavaan trekt (namelijk) voort.
* De bedrijfsartsen: Zoals gezegd: de bedrijfsartsen spelen een cruciale, maar in principe adviserende rol bij het verzuim(begeleiding). Dat is tenminste de officiële spelregel. Maar de bedrijfsartsen zijn al jaren intern ernstig verdeeld over de interpretatie van de regelgeving. De meerderheid is tegen de interpretatie dat de bedrijfsarts aan 'claim beoordeling' doet (wel/niet terecht ziek op basis van wel/niet medische redenen) . Maar een kleiner deel(een derde ?) van de bedrijfsartsen vindt dat ze eigenlijk ( in de praktijk) wel aan claim beoordeling doen. Een spraakmakende representant daarvan is de bedrijfsarts Roel Melchers ( google Roel Melchers en bekijk zijn weblog op Medisch Contact)
* De Case Management Bureau's: in dit grijze tussengebied zijn de zgn case management bureau's gestapt, zoals een groep als Verzuimreductie blijkbaar. Dat pakt niet altijd even goed uit en geeft gedonder in de glazen in ons polderland.
Achtergrondspelers:
* de vakbond FNV: de FNV heeft twee jaar geleden (al weer !) de knuppel in het hoenderhok gegooid met de stelling dat de bedrijfsgezondheidszorg op de schop moest. De bedrijfsarts is in hun opinie niet onafhankelijk en de FNV opteert voor een zgn 'werknemersarts'. Er valt nog het nodige van de FNV kant te verwachten aangezien het activistitische aandeel binnen het FNV aan de winnende hand lijkt te zijn. Zie de laatste berichten daarover van FNV ideoloog Cor Inja( google Cor Inja)
* Sociale Zaken: het Ministerie heeft vorig jaar naar aanleiding van allerlei signalen onderzoek naar de positie van de bedrijfsarts laten doen ( het Astri Onderzoek) en kwam tot de conclusie dat er wel ruimte voor verbetering was , maar dat er geen structurele weeffouten/knelpunten te ontdekken waren.
* Politiek: binnenkort staat de evaluatie van de Arbowet op de rol ter bespreking en dat kan de discussie aardig aanzwengelen. Maar veel belangrijker natuurlijk: belangrijke bouwstenen van de sociale zekerheid staat ter discussie in het Catshuis, en dus......
Tja: smaken verschillen
Hoe wilt U Uw pizza ?
Op dus naar de volgende ronde dus in deze poldersoap. Kan wel eens een serie met erg veel afleveringen worden.
Onderstaand de vooraankondiging - zoals te zien op de site van Zembla:
Geen medische opleiding
Als je ziek bent, moet je bellen met het callcenter van het verzuimbedrijf. Callcenter-medewerkers, ook wel 'casemanagers' genoemd, bepalen of de ziekmelding wel terecht is. Ze stellen daarom allemaal medische vragen, maar hebben geen medische opleiding. Ook slaan ze al deze medische informatie op in dossiers die toegankelijk zijn voor de werkgever.'Doktertje spelen'
Bedrijfsartsen en arborecht-deskundigen maken zich ernstige zorgen. Zij zien een ‘wildgroei’ van commerciële verzuimbedrijven, waar managers zonder medische achtergrond bepalen of zieke werknemers terug de werkvloer op kunnen. Ondertussen wordt de afstand tot een echte bedrijfsarts voor werknemers steeds groter. Is dit 'doktertje spelen' wel verantwoord en komt de privacy van de werknemer niet in het geding?
VerzuimReductie
ZEMBLA onderzoekt het grootste commerciële verzuimbedrijf van Nederland: VerzuimReductie in Hengelo. De directie bestaat uit oud-autohandelaar Marcel Wenting en oud-profvoetballer Jan van Halst. Hun motto is: ‘Verzuim slaat gaten. Wij brengen werknemers sneller terug op de werkplek’. Hun grootste klanten zijn thuiszorgorganisatie TSN, de Bijenkorf, V&D en La Place, Praxis en Action. In totaal heeft VerzuimReductie te maken met een potentieel van 100.000 zieke werknemers. In het callcenter van VerzuimReductie staat de telefoon iedere dag roodgloeiend.
ZEMBLA over de 'booming business' van verzuimbedrijven en de ingrijpende gevolgen voor de werknemer.
bron: http://zembla.vara.nl/Nieuws-detail.2624.0.html?&tx_ttnews[tt_news]=58656&cHash=d0cd8c783c4141ed6b8a255e8c139ea4
dinsdag 20 maart 2012
Bommel voor bedrijfsartsen - Daar zit iets in
Maarten Toonder, de schepper van Olivier B Bommel, en een veelkanter, zou in 2012 100 jaar geworden zijn.
Toonder had een bijzonder scherp oog voor allerlei maatschappelijke ontwikkelingen en verhaalde daarvan in zijn onnavolgbare strips. Niet voor niets zou hij volgens ingewijden thuis horen in het rijtje Reve, Mulisch, Wolkers en Hermans
Een drietal strips zijn voor de bedrijfsartsen van bijzonder belang: De Bovenbazen, De Slijtmijt en De Windhandel
Uit de Bovenbazen (1963):
Het is ongelijk verdeeld in de wereld. Sommige lieden hebben niets en andere hebben alles. Als men niets heeft biedt het leven nog toekomst. Maar iemand, die alles heeft, is alleen maar bang iets te verliezen. Deze lieden vertellen en zijn zelf het verhaal van de bovenbazen, ook wel bekend als ‘De Bovenste Tien’. Om sterker te staan tegenover de hebzuchtige buitenwereld wonen ze in groepsverband in de Gouden Bergen. [4] Ze hebben zich omringd met voetangels, klemmen en schrikdraad. Ze leiden een vreugdeloos leven, dat ze proberen wat aangenamer te maken door hun bezittingen onderling te ruilen.Uit de Slijtmijt (1970):
Welvaart brengt niet altijd geluk en hoe hoger men komt hoe zwaarder de last van de welvaart zich doet voelen. De grootondernemers, oftewel De Bovenbazen, de Bovenste Tien, zijn het hardst getroffen. Bij het begin van dit verhaal zegt AWS in hun verblijf in de Gouden Bergen tegen Nahum Grind (NG) dat hij het niet meer ziet zitten. Er wordt niet genoeg versleten en zijn aandelen kelderen. NG ziet de crisis breder, niet alleen in het cement, maar ook het beton, de plastics en het ijzer zijn aangetast. AWS besluit om zowel ‘riesurtsj’ te doen als ook om Steenbreek een kans te geven. De secretaris van de Bovenbazen ziet de opdracht niet echt zitten want nog meer slijtage lijkt hem onmogelijk. Zijn eerste inspectiebezoek is de nieuwbouwwijk Rommelveld[3] Hij maakt ruzie met de dienstdoende architect, die weigert de kwaliteit nog verder te verlagen. 
Over de Windhandel:
In de windhandel vormen de olieboortorens direct de aanleiding voor Bommel om een handel te beginnen. De oliemagnaat P. Beurskraker sluit namelijk met hem een weddenschap, als het Bommel lukt binnen een maand net zulke goede zaken te doen als Beurskraker in de olie doet. Bommel stuit toevallig op een man , IJl, die voorstelt om lucht te verkopen. Immers lucht is gratis en alles wat je daarvoor krijgt, is winst. Zo neemt Bommel een setje proefballonnen af bij IJl met lucht. In eerste instantie levert het hem weinig op, maar hij merkt dat wanneer je de ballon doorprikt in een illussiewereld terechtkomt. Dit moet in een afgesloten ruimte gebeuren, want zodra een deur of raam in de kamer opengaat, verdwijnt de illussie.
Meer weten over Toonder: lees het intrigrerende verhaal de Tao van Toonder, of luister naar de hoorspelen op de NPS:
maandag 19 maart 2012
De Hoogmoedigen live in praktijk - een lopend voorbeeld - casus Aveleijn
Op het moment dat U dit leest zijn er ernstige organisatie en management perikelen gaande bij de gehandicapten instelling Aveleijn. Dit onderstaande nieuwsbericht is integraal overgenomen van de overigens zeer aan te bevelen nieuwssite Zorgvisie ( altijd actueel en bijzonder spits).
Geen casus ter vermaeck, maar wel ter lering. Lees het onderzoeksrapport er maar op na. Sluit naadloos aan bij het eerder gememoreerde boek van Marcel Metze - de Hoogmoedigen - een essay over beroepsmanagers ( zie weblog DNB 18 maart 2012)
Stel: je bent bedrijfsarts bij Aveleijn, en dan ......
Bij Aveleijn dachten de managers vooral aan zichzelf
16 maart 2012 bron: zorgvisieManagers bij gehandicaptenorganisatie Aveleijn in Borne koersten op hun eigen doelstellingen en functioneerden niet als team. Bestuurlijke kaders ontbraken. Het lukte de bestuurder, managementteam en clustermanagers niet om dringend noodzakelijke veranderingen in de organisatie door te voeren.
Dit zijn enkele kritiekpunten uit het onderzoek dat de raad van toezicht heeft laten doen naar de organisatie. De eilandjescultuur zou zijn versterkt door de aanpak van voormalig bestuurder Johan van Praet, die de principes van integraal management huldigde. De raad van toezicht verklaart het gebrek aan teamwork ‘niet alleen uit onwil of recalcitrantie’. Er zouden ook nooit gezamenlijke doelen zijn bepaald.Ontslagen regiodirecteur
De directe aanleiding voor de raad van toezicht om het onderzoek te laten doen, was de stroom emotionele reacties die loskwam binnen de organisatie nadat Van Praets opvolger Rob Kievitsbosch regiodirecteur Bert Beijen had ontslagen. Deze zaak ligt op dit moment bij de kantonrechter. Ook zegt de raad van toezicht signalen te hebben ontvangen die wezen op een verstoorde bestuurs- en managementcultuur binnen Aveleijn. Bestuurder Kievitsbosch zit sinds januari dit jaar thuis vanwege een gebrek aan vertrouwen. Hij keert niet terug. Interim bestuurder Wim de Bie heeft zijn taken overgenomen.
Onrust
Al sinds de fusie tussen SDT en Aveleijn in 2007 is het onrustig in de organisatie. Dit verergerde in 2009 door het ontslag van bestuurder Van Praet die in opspraak was gekomen doordat hij een renteloze hypothecaire lening van 550.000 euro kreeg boven op zijn salaris en andere bonussen. Als gevolg daarvan stapte bijna de gehele raad van toezicht op. In 2011 trad de nieuwe raad van toezicht aan onder voorzitterschap van Pier Eringa. Wim de Bie heeft van de raad van toezicht de opdracht gekregen een plan van aanpak te schrijven dat draagvlak heeft onder zowel medewerkers als cliënten en ouders van Aveleijn. De raad van toezicht zal dit plan moeten goedkeuren. Eringa laat weten dat hij als voorzitter regulier overleg heeft met de interim bestuurder over zijn vorderingen. De reguliere vergaderingen van de raad van toezicht zullen in frequentie toenemen en de raad gaat actief contact onderhouden met alle adviesorganen binnen Aveleijn. (Zorgvisie-Carina van Aartsen) Foto: Aveleijn
Lees ook:
Directeur Aveleijn legt werk neer
Rob Kievietsbosch wordt nieuwe bestuurder Aveleijn
Aveleijn vernieuwt raad van toezicht
zondag 18 maart 2012
Visitatie voor bedrijfsartsen - overdenkingen bij het Canmeds model
Canmeds model KNMG in NederlandHet Canmeds competentie model - model KNMG is de 'cornerstone' van de medische beroepsopleiding in Nederland.
Het model staat ook in de bedrijfsartsen opleiding, (her)registratie en bij- en nascholing centraal. Zo zijn veel van de NSPOH bij en nascholingsmodules in het Canmeds raamwerk 'geformatteerd'
( zie link: http://www.nspoh.nl/page.ocl?PageID=85&menuID=2).
Het Canmeds/KNMG model beschrijft een zevental 'competentiegebieden' of velden, te weten:
* medisch handelen
* professioneel handelen
* maatschappelijk handelen
* kennis en wetenschap
* communicatie
* organisatie, en
* samenwerken
De meeste bedrijfsartsen zijn er dus in mindere of meerdere mate bekend mee en in de tussen tijd is naar verluid 50% van de bedrijfsartsen is al gevisiteerd aan de hand van het Canmeds model - variant KNMG ten behoeve van hun herregistratie. Voor velen zal dit de eerste én de laatste keer zijn, want ze zullen binnen vijf jaar met (pre) pensioen gaan. Kortom: de Grote Uittocht - zoals nu al wordt genoemd - is begonnen.
So far, so good; ja toch ?
Nu heb ik het persoonlijk niet zo op dat competentie management, omdat het allemaal erg leerbaar en stuurbaar lijkt. Dat is op zich natuurlijk wel een aantrekkelijk idee. Binnenkort komt weblog DNB daar uitgebreider op terug en staan we daar langer bij stil, ook bij de operationalisatie ervan.
Voor dit moment een andere overdenking:
Zo'n indeling naar zeven 'velden' lijkt zo op het eerste gezicht ook niet zo slecht. Maar er blijkt toch iets merkwaardigs en opvallends mee aan de hand te zijn. Want als we het originele Canmeds model erbij pakken zien we dat er niet in 'velden 'wordt ingedeeld, maar in rollen.
He, dat is intrigerend.
Want wat gebeurt er nu eigenlijk als je een rol van professional vervangt door een werkveld; wat win cq verlies je dan ?
De toekomst voorspellen - Dat's niet zo gemakkelijk. En een economische crises ? Nog moeilijker, ook niet door het CPB blijkt !
De conjunctuur:De conjunctuur blijkt zich grillig te ontwikkelen. Dat is geen nieuw gegeven. Haar voorspellen blijkt ook geen sinecure. Ook niet voor het CPB. En vooral niet als het om een aankomende crises blijkt te gaan.
Dat verhaalt het bijgaande plaatje dat de redacteuren van Trouw produceerden op vrijdag 2 maart 2012 .
Wat nu te doen ? Een gewaarschuwd mens telt voor twee is een oud Nederlands gezegde. Dus aan de slag. Dat kan tegenwoordig - een klein beetje dus - door bijvoorbeeld regelmatig op de conjunctuur dashbord en conjunctuurklok te kijken van het CBS. Daar staan een groot aantal indicatoren en die zijn in de tijd te volgen.
Een vijftiental indicatoren worden nauwgezet in de tijd gevolgd, zoals het consumentenvertrouwen , het aantal faillisementen, en het aantal uitzenduren.
Bekijk de conjunctuurklok en het conjunctuurdashbord bij het CBS
http://www.cbs.nl/nl-nl/menu/themas/dossiers/conjunctuur/publicaties/conjunctuurbericht/inhoud/conjunctuurklok/conjunctuurklok2.htm
Voor het overige: als de crises dan toch plots toeslaat ( bijvoorbeeld als de Flash Crash) , zoals op 6 mei 2010, 14 uur 42 minuten en 44 seconden: wat gebeurt er dan ?
Bekijk de uitzending de Flash Crash van Tegenlicht:
http://www.youtube.com/watch?v=x8SMjyXdc3I
Managers: de Hoogmoedigen
Recent verscheen van de hand van Marcel Metze wederom een bijzonder boek(je). Het onderwerp is dit keer geen bedrijf, maar een specifieke beroepsgroep: de beroepsmanagers. Metze typeert ze als de hoogmoedigen. U kent ze wel, die MBA types: Moderate But Arrogant.In slechts 96 klein A5 formaat bladzijden neemt Metze ons mee in de bijzondere wereld van het management dat zo schurend op het werk van de professionals kan werken.
De eerste managers van het huidige soort schijnen in 1880 te zijn gespot in de Verenigde Staten, maar het blijkt een sterk uitdijend volkje te zijn, want volgens recente berekeningen zijn er zo'n 340.000 leidinggevenden in Nederland. Dat is 4.5 % van de beroepsbevolking. Gemiddeld geven zij leiding aan 21 medewerkers. 100.000 van hen hebben een academische graad en geven leiding aan meer dan twintig werknemers.
Na Engeland schijnt Nederland de hoogste managersdichtheid in de Eu te hebben. Een verklaring daarvoor is mogelijk de hoge mate van flexibilisering van de arbeidsmarkt. Ook schijnt het zo te zijn dat landen met een soepel ontslagrecht, veel tijdelijke arbeid, zwakke vakbeweging en lage uitkeringen relatief meer managers te hebben.
Een beroepsgroep waar de bedrijfsarts dagelijks mee te maken heeft en dus is dit boekje meer dan interessante kost. Voor slechts 695 eurocenten(6.95 euro) is men heel veel wijzer.
By the way: in een ander- zeer aan te bevelen boekwerk -Management, Organisatie en Gedrag (Wim Bloemers en Elies Hagedoorn) vond ik dit buitengewoon inzichtelijke tijdsbestedings overzicht - uitgesplitst naar drie soorten management: gemiddeld, succesvol en effectief. Een doordenkertje !
|
| Traditionele management activiteiten
| Human resource management | Netwerken | Communicatieve activiteiten |
| Gemiddelde Managers
| 29% | 19% | 32 % | 20% |
| Succesvolle Managers
| 13% | 11% | 48% | 28% |
| Effectieve Managers
| 19% | 26% | 11% | 44% |
Verschil in tijdsbesteding tussen eerstelijns, midden en top management
|
| Leidinggeven | Organiseren | Planning | Controleren |
| Eerstelijns manager |
51% |
24% |
15% |
10% |
| Midden manager |
36% |
33% |
18% |
13% |
| Top Manager |
22% |
36% |
28% |
14% |
Ontslag is zo beroerd nog niet – na de eerste schrik - bericht uit de NRC
Twee maand geleden stond dit bericht in de NRC. Een erg aardig artikel met een drietal mooie portretten: een echte aanrader om eens te lezen en zeer actueel.
Dit is een optimistisch verhaal. Een opsteker voor de lezers die komend jaar hun baan zullen verliezen. Dat zijn er nogal wat. Volgens de jongste prognoses van het Centraal Planbureau groeit de werkloosheid door de recessie van 455.000 nu naar 545.000 eind dit jaar. Dat zijn 90.000 nieuwe werklozen.
Even voor de duidelijkheid: voor wie het overkomt, is ontslag een drama. Vrijwel niemand zal met een brede grijns de boodschap van ‘boventalligheid’ in ontvangst nemen en vervolgens schaterend zijn bureau leegruimen. De eerste dagen en weken gaan de meeste ontslagenen een waar rouwproces door. Verdriet, verbazing, woede en angst buitelen over elkaar heen. Maar op de langere termijn gaat het met de meeste mensen die hun baan verloren best goed. En met sommigen zelfs veel beter dan voor het ontslag.
Tijdens de vorige crisis, die in 2008 begon, volgden we in deze krant mensen voor, tijdens en vlak na hun ontslag. Nu, ruim drie jaar later, spraken we drie van hen opnieuw (zie de portretten op deze pagina’s). Hun verhaal komt in grote lijnen overeen. Ja, het ontslag was heftig en naar, maar ze hadden het niet willen missen. Omdat het hen dwong om keuzes te maken en de veilige haven van een vaste baan te verlaten. Loopbaancoaches Ciska Pittie en Caroline Harder hebben er in hun praktijk vrijwel dagelijks mee te maken. Afgelopen najaar zetten ze hun ervaringen op papier in het boek Maak er werk van. Ontslag als stap in je loopbaan, waarvan binnenkort de tweede druk verschijnt. Daarin beschrijven ze de verschillende fases rond een ontslag: van het ontslaggesprek naar de zoektocht naar een nieuwe baan. Hun conclusie na jarenlang ‘veldwerk’: ontslag is niet het einde van de wereld, maar eerder een nieuw begin.
Achteraf blij
Pittie en Harder volgen de mensen die ze begeleiden na ontslag. Bellen ze na jaren weer op om te vragen hoe het gaat. „Dan vertellen ze meestal hetzelfde: ze zijn achteraf blij met het ontslag omdat ze anders nooit een nieuwe stap in hun loopbaan hadden durven zetten”, zegt Pittie. „Ik sprak deze week nog een man van 58 die in de vorige crisis zijn baan als ICT’er kwijtraakte. Hij vond tot zijn eigen verbazing snel een nieuwe baan. Binnenkort wordt hij weer ontslagen door een reorganisatie bij zijn nieuwe werkgever, maar hij heeft inmiddels zoveel zelfvertrouwen dat hij optimistisch is over zijn kansen op de arbeidsmarkt.” Dat optimisme is terecht, denkt Pittie: „Die man heeft nu een meer up to date cv dan voor zijn ontslag.”
In eerste instantie zijn vrijwel alle mensen gekwetst en teleurgesteld na ontslag, zegt Harder. „Ik sprak net nog iemand die net ontslagen is en ontzettend boos is op zijn werkgever. Mensen denken vaak: wat heb ik fout gedaan? Maar in tijden van crisis gaat het daar niet om. Bedrijven moeten reorganiseren en ontslaan noodgedwongen honderden werknemers tegelijk. Dan ligt het echt niet aan de individuele prestaties.” Zodra die eerste heftige emoties verdwijnen, ontstaat er ruimte voor iets anders, weten Pittie en Harder. Dan gaan mensen eerlijk naar zichzelf kijken: wat heb ik te bieden? Wat wil ik eigenlijk nog? Pittie: „Door het ontslag worden mensen gedwongen om goed naar zichzelf te kijken. En om een volgende stap te zetten. Het haalt ze uit hun comfortzone.”
Veilige omgeving
Weinig mensen verlaten namelijk vrijwillig een veilige omgeving: wie een leuke baan heeft, met een prettig salaris en aardige collega’s, zal niet snel kiezen voor een andere baan. Zeker niet in onzekere tijden. Daardoor blijven de meeste werknemers ‘hangen’ terwijl ze diep in hun hart best iets anders zouden willen doen. Harder: „Door na ontslag een opleiding te volgen, of een eigen zaak te beginnen, ontdekken die mensen nieuwe kanten van zichzelf. Dat is enorm verrijkend.”
En hoe lang duurt het, voordat de eerste schrik en boosheid zijn gezakt? Zo’n twee maanden, gemiddeld, weten Pittie en Harder. „Die tijd heb je wel nodig om een nieuwe start te maken”, zegt Pittie. „Maar jonge mensen pikken de draad vaak sneller op. Die hoeven lang niet altijd een compleet rouwproces door, omdat ze zich nu eenmaal minder hebben gehecht aan het bedrijf waar ze werkten.”
‘Door het ontslag heb ik meer vertrouwen in mezelf’
Aline van der Marel (48). Verloor in 2009 haar baan als personeelsadviseur bij chipproducent NXP. Vond vrijwel direct een nieuwe baan bij UWV werkbedrijf in Nijmegen, waar ze inmiddels adviseur is bij het leren-en-werkenloket.
„Ik ben ontzettend gelukkig met het werk dat ik nu doe. Achteraf ben ik dan ook heel blij hoe het gelopen is. Ik had het prima naar mijn zin bij NXP, maar ik zat er al 16 jaar. Het was de hoogste tijd om een nieuwe stap te zetten, maar ik had een zetje nodig om dat ook daadwerkelijk te doen. Ik schoof de beslissing om weg te gaan voor me uit. Door de reorganisatie bij NXP werd ik gedwongen om het veilige leventje te verlaten.
Het ontslag heeft me heel veel gegeven. Een nieuwe werkomgeving, andere collega’s. Maar vooral: zelfvertrouwen. Het besef dat alles op zijn pootjes terechtkomt. Dat je heel wat aankunt. Ik sta nu aan de andere kant van het loket en spreek vrijwel dagelijks mensen die hun baan zijn kwijtgeraakt. Dan valt altijd weer op hoe belangrijk het is om vertrouwen te hebben in jezelf. Als mensen onzeker zijn en hier met hangende schouders binnenkomen, weet ik dat het lastig wordt om ze ergens te plaatsen. Die onzekerheid straal je uit. Dan wordt het een self-fulfilling prophecy en zal geen werkgever staan te popelen om je aan te nemen.
Ook voor mij is dat zelfvertrouwen cruciaal. Ik heb nu net weer een jaarcontract gekregen bij het UWV, maar de komende jaren moeten hier veel banen verdwijnen. Grote kans dus dat ik opnieuw op straat kom te staan. Dat maakt me niet onzeker. Ik weet zeker dat het me weer gaat lukken om een nieuwe baan te vinden.”
‘Ik voel me sterker dan voor het ontslag’
Wim van den Brand (59). Verloor in de vorige crisis na een faillissement zijn baan als procesoperator bij chemiebedrijf Init. Liet zich omscholen tot veiligheidskundige en werkt inmiddels bij Teeling Petfoods, een fabrikant van diervoeding.
„De eerste dagen na het ontslag was ik verschrikkelijk boos. Daarna volgde berusting: dit was me overkomen, maar ik kon er niets aan doen. In plaats van boos en ongelukkig te zitten somberen, ging ik me richten op de toekomst.
Ik was best onzeker, die eerste tijd als werkloze. Toen ik op straat kwam te staan, was ik al 56. Niet de beste leeftijd om een nieuwe baan te vinden. Bovendien had ik mijn hele leven bij dezelfde werkgever gezeten. Ik had geen benul van solliciteren en netwerken. Via het UWV kreeg ik de kans om een opleiding tot veiligheidskundige te volgen en die heb ik met beide handen aangrepen. Ook omdat me werd verteld dat ik, als ik het diploma zou halen, zeker een baan zou vinden.
De studie was niet gemakkelijk, maar het feit dat ik het met hard werken tóch haalde, heeft me enorm veel gegeven. Zelfvertrouwen. Trots. Ik voel me sterker dan voor het ontslag. Ik heb nu de zekerheid dat ik altijd wel weer een baan kan vinden, mocht het ooit weer misgaan. Ik heb geluk gehad, denk ik. Na het ontslag ben ik best lang werkloos geweest, maar ik heb me niet verveeld doordat ik kon studeren.
In mijn huidige baan heb ik financieel wel een klein stapje terug moeten doen. Maar daar kan ik niet mee zitten. Dat is ook mijn advies aan mensen die komend jaar hun baan zullen verliezen: wees niet te kieskeurig, pak alles aan en ga vooral niet thuis zitten piekeren.”
‘Ik zat in een warm bad, daar stap je niet zomaar uit’
Petra Hoogstad (38), verloor door een reorganisatie in 2008 haar baan als bedenker van televisieformats bij Endemol. Begon daarna haar eigen mediabedrijf.
„Ik fantaseerde al langer over een eigen bedrijf, maar ik zat in een warm bad bij Endemol. Daar stap je niet zomaar uit. Door het ontslag werd ik gedwongen om de stap te zetten. Na de eerste schrik heb ik mezelf herpakt en ben ik aan de slag gegaan. Ik ging veel naar netwerkbijeenkomsten, volgde trainingen, liet mijn eigen website bouwen en deed acquisitie. Ik wilde zo snel mogelijk weer werken; ik hou van mijn vak.
Met mijn bedrijf, Crossmediaconcepts, ging het van meet af aan heel goed. Ik heb veel opdrachtgevers, maar ik miste het samenwerken met andere mensen. Bovendien is het prettig om een facilitair productiebedrijf achter je te hebben dat jouw programma-idee ook direct kan maken. Ook is het bij het ontwikkelen van formats goed om feedback te krijgen. Daarom heb ik me een half jaar geleden aangesloten bij The Media Sisters, een televisieproductiebedrijf waar we met verschillende vakvrouwen uit de media programma’s bedenken en maken. We vullen elkaar aan. En samen sta je toch sterker. Het gaat geweldig goed; er liggen inmiddels formats en concrete voorstellen bij verschillende omroepen.
Toen ik net was ontslagen, was ik vooral verbaasd. Huh, ik? Het voelde als een liefdesrelatie die plotseling en eenzijdig werd beëindigd. Maar achteraf denk ik dat het ontslag een van het beste dingen is die me ooit zijn overkomen. Ik ben erdoor gegroeid. Je bent ineens op jezelf aangewezen. Als het dan lukt om de draad op te pakken, voel je je ontzettend sterk.”
Auteur: Patricia Veldhuis | NRC Handelsblad
Ontslag is zo beroerd nog niet – na de eerste schrik
bron: NRC Carriere- Gepubliceerd: 30 januari 2012
zaterdag 17 maart 2012
De Prooi - nu ook 'live'op toneel - Op naar het theater dus !
De corperate bestseller De Prooi van Jeroen Smit over de ondergang van dé Bank is nu 'live' op toneel te zien. De eerste positieve recensies zijn geschreven, maar weinig 'echte hoofdrolspelers' laten zich er nog over uit. Alleen Arnout Loudon (oud commissaris) is bij de première gesignaleerd, zijn eerste reactie: ' Ik dacht steeds, maar zo wás het niet'.Niet vreemd, want de werkelijkheid is eerst 'vertaald' in non fictie boek van Smit en daarna door 'de wasmachine' gehaald om het geschikt te maken voor toneel. Maar even zo goed blijft het een prachtige grieks drama en een indrukwekkende vertelling voor ons allen.
Hadden we vroeger Koning Arthur en de Ridders van de Ronde Tafel of de Drie Musketiers; Tegenwoordig spelen de verhalen zich af in de board rooms van de grote zakenbanken met de bankiers als nieuwe warriors en ninja's. By the way: de eerste grote internationale raamvertelling over deze 'Barbaren aan de Poort' is nog steeds in het Nederlands verkrijgbaar. Of kijk voor de lol - om er even goed in te komen- naar de fameuze toespraak van Michael Douglas als Gordon Gekko' Greed is Good uit de film Wall Street. ( link: http://www.youtube.com/watch?v=PF_iorX_MAw&feature=related)
The point is, ladies and gentleman, that greed -- for lack of a better word -- is good.
Greed is right.
Greed works.
Greed clarifies, cuts through, and captures the essence of the evolutionary spirit.
Greed, in all of its forms -- greed for life, for money, for love, knowledge -- has marked the upward surge of mankind.
Uitgebreidere beschouwingen over het toneelstuk zijn de afgelopen weken in de meer serieuze kranten zoals NRC, FD, Volkskrant en Trouw verschenen met aardige in - en doorkijkjes. Ook de interviews met de acteurs zijn het lezen meer dan waard.
Mij trof de volgende ultra korte samenvatting in het FD: 'het verhaal op het toneel gaat over brandende ambitie, botsende ego's, zwabberend beleid, blinde vlekken en foute beslissingen'.
Kortom over alles wat dus niet op papier bestaat en vooral over de ongeschreven regels van het spel. Niets daarvan is terug te vinden in een MBA business handboeken. Wel allemaal in de griekse tragedies en Shakesperiaanse raamvertellingen.
Acteur Hajo Bruins over 'zijn' Wilco Jiskoot ( baas van de zakentak van de ABN Amro - de dealkeizer): de man is zo ongelooflijk ambitieus, en beleeft zoveel plezier aan het scoren dat hij toch af en toe het zicht op de werkelijkheid verliest'; en : 'het leuk vinden elkaar de loef af te steken en net iets slimmer willen zijn dan al die andere slimme bank jongens'Acteur Mark Rietman over 'zijn' Rijkman Groenink: een on Nederlandse figuur. Een man die dertig jaar van zijn leven investeert in één wens: op de bovenste verdieping te komen. Zijn fatale zwakte lijkt me zijn gebrek aan invoelingsvermogen'.
Acteur Jaap Spijkers over 'zijn'Jan Kalff ( voorganger van Rijkman Groenink als bestuursvoorzitter): "Jan Kalff is als een 78 toerenplaat te midden van mp3 spelers. Een man voor wie het menselijke aspect belangrijker is/was dan de generatie bankiers na hem'.
Prachtig psychologische inkijkje is ook te vinden in het interview met Jeroen Smit ( in de Volkskrant Magazine (10 mrt 2012) naar aanleiding van het toneelstuk. Hem werd gevraagd naar de zin van het leven. Hij beantwoord de vraag met zijn levensmotto: 'Life is about losing fear'. Je moet je niet door angsten laten weerhouden. Je moet niet bang zijn om te leven'.
Maar al te waar natuurlijk, maar ook opvallend dat hij juist dit motto noemt. Zou zijn interesse in dit soort mannen daar niet direct mee te maken hebben. Mensen als Rijkman Groenink lijken als echte 'warriors' geen angst te kennen. Intrigerend toch ?
Maak nu kennis met Rijkman Groenink en leer hem beter kennen: recentelijk te zien in College Tour (Ntr) met Twan Huys- zeer de moeite waard.Dus bekijk link: http://www.publiekeomroep.nl/artikelen/rijkman-groenink-te-gast-in-college-tour
Het is het verhaal van ' How the mighty fall' ( zie DNB november 2011)
Werkdruk leraren te hoog - bericht van de werkvloer - wel een signaal, maar geen antwoord op hoe nu verder
bron: Nos journaal
' Bijna de helft van de leraren in het basis- en voortgezet onderwijs vindt de werkdruk te hoog. Dat blijkt uit een onderzoek van DUO Onderwijsonderzoek.Met name onderwijzers in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam en docenten in de bovenbouw van havo en vwo ervaren een (zeer) hoge werkdruk.
Oorzaken
Vooral de niet-lesgevende taken, zoals correctiewerk, vergaderingen en mentoruren, en het niet zelf kunnen indelen en plannen van de eigen werkzaamheden worden genoemd als oorzaken van die hoge werkdruk.
In andere sectoren ligt dat percentage volgens de onderzoekers veel lager. Van de medewerkers bij de overheid en in de zakelijke dienstverlening zegt 12 procent de werkdruk te hoog te vinden. In de gezondheidszorg geldt dat voor 15 procent van de medewerkers.
Resultaten
Aan het onderzoek deden 1255 leraren mee uit het voortgezet onderwijs en 655 uit het basisonderwijs. Van alle ondervraagde basisschooldocenten ervaart 84 procent een hoge of zeer hoge werkdruk en 41 procent vindt die niet acceptabel. Bij de docenten in het voortgezet onderwijs vindt 78 procent de werkdruk (zeer) hoog en vindt 45 procent die niet acceptabel.
Eén op de vier leraren zegt gezondheidsklachten te hebben die vermoedelijk aan het werk te wijten zijn. Eén op de drie leraren komt naar eigen zeggen 's ochtends niet uitgerust op zijn werk'.
Blijft de vraag over wat daar mee te doen en hoe nu verder ? Daarover binnenkort meer op de DNB site.
bron: nos journaal
link:http://nos.nl/artikel/350532-werkdruk-leraren-te-hoog.html
link naar rapport: http://content1b.omroep.nl/87754e8539534f940f8f2452b1f4f786/4f645d9b/nos/docs/120312_rapport_werkdruk_onderwijs.pdfdinsdag 13 maart 2012
Post Traumatisch Stress Syndroom - PTSS - bij de politie - laatste nieuws en meer achtergrondstukken beschikbaar
Laatste nieuws over de PTSS bij de politie. Minister Opstelten van Politie erkent dat politieagenten last kunnen hebben van werkgerelateerde Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) als beroepsziekte. Hij trekt nu 45 miljoen euro uit om de mentale weerbaarheid van politieagenten te verhogen. Agenten die zich bevinden in wat Justitie noemt 'de frontlinie' kunnen voor een mentale weerbaarheidstraining in aanmerking komen.
Het plan betekent dat in drie jaar tijd ongeveer 40.000 politiemensen in drie jaar tijd getraind gaan worden. Per jaar zijn dit ruim 13.300 agenten die een training van 32 uur krijgen.
De mentale-weerbaarheidstraining wordt in groepsverband gedaan. Wat gebeurt daar? Volgens Justitie krijgt de agent daar: 'de vaardigheden die hij nodig heeft om zich met zelfvertrouwen op straat aan zijn werk te wijden.'
Het is belangrijk, dat politiemensen zich gesteund voelen door hun korps, zeker als zij PTSS oplopen. Volgens minister Opstelten steunt de meerderheid van de politiekorpsen goed om met klachten over PTSS, maar niet allemaal. Opstelten wil dat er overal in Nederland eenzelfde aanpak van het probleem komt.
Lees hier (pdf) de brief van de minister aan de Tweede Kamer hierover.
Zie meer in een bericht van vorig jaar toen Opstelten de problemen signaleerde:
Opstelten wil agenten sterker maken
bron: crime sitedatum: 27 febr 2012
Kortom: Maatregelen ter voorkoming zijn in de maak. Snelle behandeling is mogelijk. Achtergrondinformatie is nu beschikbaar. Lees, bekijk en klik door naar het volgende:
Behandeling: PDC politiepoli
PDC politiepoli is het landelijk verwijsadres voor politiemedewerkers met mogelijk traumagerelateerde klachten. Uit heel Nederland komen politiemedewerkers voor diagnostiek en behandeling van posttraumatische stress-stoornis (PTSS) naar PDC politiepoli. De medewerkers van het PDC kennen de organisatie en cultuur van de politie en de korpsen.
zie link: http://www.pdcentrum.nl/politiepoli/pdc_politiepoli.htmof google politie poli
Rapport richtlijnen psychosociale ondersteuning geuniformeerden:
lees het dikke rapport met veel achtergrondinformatie (164 pgs) of in ieder geval in managementsamenvatting 10 pgs:
zie link:
http://www.impact-kenniscentrum.nl/doc/richtlijnen/Psychosociale%20Ondersteuning%20Geuniformeerden%20tweede%20druk%202012%20%28enkel%29.pdf
Registratie richtlijn ptss - NCVB- Nederlands Centrum Voor Beroepsziekten
http://www.beroepsziekten.nl/datafiles/E001.pdf
Oud(er) nieuws met harde cijfers:
Psychische klachten 1 op 5 agenten
Zo'n 20% van de agenten in Nederland kampt met psychologische klachten.
Video's
Werkdruk voor agenten te hoog
Posttraumatische stress-stoornis
Op een politiemacht van 50.000 agenten zijn dat er dus zo'n 8.000 tot 10.000. Bijna 10% van hen lijdt aan een posttraumatische stress-stoornis (PTSS). Dat blijkt uit een tussentijdse rapportage over stress en PTSS bij de politie, van onderzoeker Jan Struijs, die in handen is van RTL Nieuws.
Bureaucratische organisatie
Struijs constateert dat het aantal agenten dat last heeft van psychische klachten de afgelopen 10 jaar is toegenomen. Volgens de onderzoeker is dat het directe gevolg van 'acceptatie van gezag' en frustratie over de eigen organisatie, die te bureaucratisch zou zijn.
Gewoon politiewerk
Een groot deel van de psycho-sociale klachten, ongeveer 80%, komt voort uit 'gewoon' politiewerk, zo blijkt uit het rapport. Dus niet alleen agenten binnen de noodhulp hebben er last van, maar ook opsporingsagenten en agenten bij ondersteunende diensten kampen met klachten.
Bedrijfsschade
Volgens Struijs zorgen de psychologische klachten voor 15% meer verzuim bij de politie. Daar zouden tientallen miljoenen euro's mee gemoeid zijn. Het is voor het eerst sinds 1994 dat er een groot onderzoek gehouden wordt naar PTSS en stress bij de politie.
bron: RTL nieuws5 maart 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)